Ώρα Πρωτοβουλιών : «Eστιά -ζωντας» στη Δυτική Μακεδονία, του Γιάννη Μητλιάγκα
Είναι αδιαμφισβήτητο πως η χώρα μας κέρδισε ή κερδίζει τη «μάχη» της ζωής με τα σημερινά δεδομένα, γεγονός που πιστώνεται στην Κυβέρνηση για την έγκαιρη λήψη περιοριστικών μέτρων, αλλά και στο σύνολο των πολιτών για την πειθαρχία και την αυτοσυγκράτηση που επέδειξαν πέραν των όποιων μικρών σε εύρος παραφωνιών.
Βαδίζοντας προς τη σταδιακή άρση του λεγόμενου lock down, η κοινωνία μας θα έρθει αντιμέτωπη με την ωμή πραγματικότητα, καθώς πλήθος επιχειρήσεων θα κληθούν να ορθοποδήσουν σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον. Μιλώντας με συναδέλφους επαγγελματίες είναι κυρίαρχο το άγχος και η αγωνία της επιβίωσης επικρατεί όμως η δύναμη και η επιμονή όλων να σταθούμε όρθιοι, την επόμενη μέρα. Είναι σημαντικό στην προσπάθεια αυτή να επικρατήσει ψυχραιμία και ορθολογισμός αλλά ταυτόχρονα εγρήγορση και γενναιότητα.
Παρακολουθώντας τις παρεμβάσεις σε κεντρικό επίπεδο φαίνεται να οριστικοποιείται η ενίσχυση των επιχειρήσεων με δάνεια τα οποία θα δοθούν με κρατικές εγγυήσεις. Το γεγονός ότι ζητήθηκε από τη χώρα μας η μορφή της επιχορήγησης είναι ορθό μεν αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύει και τη διαφορετική διάρθρωση της οικονομίας μας σε σχέση με τις λεγόμενες ώριμες και ανεπτυγμένες οικονομίες.
Το πλαίσιο λοιπόν στο οποίο θα κινηθούμε είναι το παραπάνω κι εδώ έρχεται η σημασία, η αναγκαιότητα αλλά και η ευκαιρία του ΤΑΔΥΜ στην όποια μετεξέλιξη του, για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Το ΤΑΔΥΜ πρέπει να συγκεντρώσει περισσότερους πόρους από τους αρχικά σχεδιαζόμενους και να διαμορφώσει ένα καλάθι περίπου 45 εκατομμυρίων ευρώ το οποίο θα είναι σε θέση να ενισχύσει περαιτέρω τις τοπικές επιχειρήσεις. Προτείνεται δηλαδή η αύξηση των περιφερειακών πόρων από τα 5 εκ, ευρώ στα 15 εκ. ευρώ μέσω του ΕΑΠ , με ταυτόχρονη και ισόποση αύξηση της συμμέτοχής της Κεντρικής Κυβέρνησης αλλά και με την προσθήκη άλλων 15 εκατομμυρίων από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης σε δεύτερο ίσως χρόνο. Τι θα πετύχουμε όμως με αυτό; Θα μπορέσουμε ως περιοχή να διοχετεύσουμε στις τοπικές επιχειρήσεις επιπλέον ρευστότητα 180 – 270 εκ. ευρώ, σχεδόν ίση δηλαδή με τον προϋπολογισμό ενός ΠΕΠ.
Πως όμως αυτό μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη; To παράδειγμα και ταυτόχρονα η πρόταση μου αφορά τον κλάδο της HORECA που θα βιώσει πρωτοφανείς ανακατατάξεις ειδικότερα αν η επιδημία αποδειχθεί ανθεκτική στο χρόνο. Το πρόγραμμα ή το προϊόν για την περιοχή προτείνεται να φέρει το τίτλο ΕΣΤΙΑ – ΖΩ.
Οι παρεμβάσεις του θα είναι 4 κατευθύνσεων:
- Δάνεια επιχειρηματικής ανάπτυξης για την προσαρμογή τους στις νέες υγειονομικές απαιτήσεις λόγο κορονοιού
- Δάνεια κεφαλαίου κίνησης για την κάλυψη τρεχουσών αναγκών
- Δάνεια δεύτερης ευκαιρίας μέχρι 25.000,00 ευρώ για την δραστηριοποίηση τους σε άλλους κλάδους της οικονομίας καθώς είναι ξεκάθαρο πως δε θα μπορέσει να κρατηθεί στη ζωή το σύνολο των επιχειρήσεων του κλάδου
- Εγγυήσεις σε εγγυητικές επιστολές ( συμμετοχής σε διαγωνισμούς,καλής εκτέλεσης, προκαταβολής )
Τα ποσά αυτά θα λειτουργήσουν προσθετικά και συνδυαστικά με αυτά των δράσεων και παρεμβάσεων, που θα υλοποιούνται σε κεντρικό επίπεδο, με σαφή τη δυνατότητα το ποσοστό εγγύησης να ανέλθει έως και το 90%, με την κατάλληλη στρατηγική.
Είναι ξεκάθαρο πως ανάλογης στήριξης και παρεμβάσεων θα πρέπει να τύχει το σύνολο των κλάδων της τοπικής οικονομίας, επελέγη όμως η εστίαση ως παράδειγμα καθώς μαζί με τον τουρισμό αντιπροσωπεύει το 30 % του Α.Ε.Π. της χώρας, με σαφώς όμως μικρότερο μερίδιο για την περιφέρεια μας. Είναι η «τραγική εκδίκηση» ενός παρεξηγημένου κλάδου καθώς σχετίζεται άμεσα τόσο με την απασχόληση ( κύρια αλλά και ευκαιριακή ), όσο και με τη λεγόμενη διατροφική αλυσίδα αξίας καθώς πλήθος επαγγελματιών και επιχειρήσεων σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα, από τον παραγωγό και τον μεταποιητή μέχρι τον διανομέα τον έμπορο και το διαφημιστή.
Παραθέτω σχετικές πηγές οι οποίες με βοήθησαν να συγκροτήσω την τοποθέτηση – αρθρογραφία μου.
Με εκτίμηση
Μητλιάγκας Γιάννης
Μέλος Δ.Σ. ΕΒΕ Κοζάνης
