Ο μύθος της Περσεφόνης παρουσιάστηκε στην Βασιλική Νεκρόπολη της Αιανής
Σ’ ένα υποβλητικό φυσικό σκηνικό, αυτό της βασιλικής νεκρόπολης της Αιανής, οι θεατές είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν το απόγευμα της περασμένης Κυριακής την θεατρική μεταφορά ενός από τους αρχαιότερους και σημαντικότερους μύθους, αυτόν της Περσεφόνης.
Με τίτλο «Επέκεινα» ο σκηνοθέτης Ευθύμης Χρήστου, στον οποίο ανατέθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κοζάνης η πρόκληση αυτή, ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κάνοντας ένα δεύτερο έργο-έρευνα από μια τριλογία με θέμα το πέρασμα ζωντανών πέρα από τις πύλες του κάτω κόσμου.
Η παράσταση Επέκεινα, δημιουργήθηκε, ειδικά, για τον αρχαιολογικό χώρο της Αιανής, όπου συστάδες τάφων και οργανωμένων νεκροταφείων, που χρονολογούνται από τα προϊστορικά μέχρι τα υστεροελληνιστικά χρόνια, βγήκαν στο φως μόλις πριν λίγα χρόνια.
Όπως ανέφερε ο ίδιος ο σκηνοθέτης, σε συνέντευξή του στη Βάια Λαμπροπούλου για το «Χρόνο», η παράσταση ΕΠέΚΕΙΝΑ ξεκίνησε το ταξίδι της το 2017 στο θεατρικό βαγόνι του Τρένου στο Ρουφ, έχοντας όμως ως θέμα το μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Ένας εξίσου σημαντικός και επιβλητικός μύθος για το πέρασμα ζωντανών στον κάτω κόσμο, την υπέρτατη ανάγκη για ζωή και το αιώνιο θέμα των θνητών: τη ζωή μετά από εδώ, στο Επέκεινα.
«Όταν μου είπαν πως η παράσταση προγραμματίζεται για την Αρχαία Νεκρόπολη και τις συστάδες τάφων που βρίσκονται στον αρχαιολογικό χώρο της Αιανής, ο νους μου πήγε αμέσως, ξανά, στο δίπολο «φως και σκοτάδι». Αυτό το ενδιάμεσο στη ζωή και το θάνατο και κατά τους αρχαίους πάνω και κάτω κόσμο. Δε θα μπορούσε να υπάρξει μύθος πιο ταιριαστός από αυτόν της Περσεφόνης που ζωντανή κατεβαίνει και μένει για πάντα στο ενδιάμεσο και αιώνια βρίσκεται ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Για μένα αυτό το ενδιάμεσο είναι το στάδιο που περνάμε καθημερινά όλοι μας. Παλεύουμε καθημερινά να παραμείνουμε άνθρωποι. Παλεύουμε καθημερινά να μένουμε στο φως. Η ζωή συνεχίζεται και εμείς συνεχίζουμε μαζί της» ανέφερε ο Ευθύμης Χρήστου.
Η παράσταση λειτουργεί ως ένα χορικό, με συραμμένα κείμενα των Βιργιλίου, Ομήρου και τους ορφικούς ύμνους για την Δήμητρα και την Περσεφόνη. Οι ηθοποιοί Μιράντα Ζησιμοπούλου και Όλγα Σκιαδαρέση, καθώς και οι Αλεξία Αντωνιάδου, Ντόνα Βασιλοπούλου, Φωτεινή Γούλκα, Φώφη Ζαγορίτου, Βάια Λαμπροπούλου, Τάνια Πάκου, Χάρης Σισμανίδης, Βαγγέλης Ταχματζίδης, Λόλα Τσίτσαρη γέμισαν το χώρο με τη φωνή και το σώμα τους, δημιουργώντας εικόνες. Την ίδια ώρα ο Θεόφιλος Πουζμπούρης ( Die Arkitekt), ο μουσικός της παράστασης δημιούργησε ηχητικά τοπία ειδικά γραμμένα για κάθε σκηνή της, χρησιμοποιώντας ήχους παραδοσιακούς από τη Βόρεια Ελλάδα με μια μοντέρνα επεξεργασία.
