Ονομασία συνδυασμου υποψηφίου δημάρχου Κοζάνης Κυριακου Μιχαηλίδη

Αγαπητές συνδημότισσες και αγαπητοί συνδημότες,

ο δήμος Κοζάνης κι η ευρύτερη περιοχή του ενεργειακού λεκανοπεδίου της Δυτικής Μακεδονίας διανύει την πιο κρίσιμη περίοδο των τελευταίων ετών.  Oι προκλήσεις, για την περιοχή μας, είναι πολύ περισσότερες από εκείνες που, μέχρι «χθες», καλούμασταν να αντιμετωπίσουμε, καθώς οι ενεργειακές εξελίξεις, με τη μετάβαση από την εποχή του λιγνίτη σε πιο «καθαρές» μορφές ενέργειας, είναι ραγδαίες κι αυτά που διακυβεύονται για τον τόπο μας, είναι πάρα πολλά, με κυρίαρχο τη βιωσιμότητά του. Από τις αποφάσεις μας στο πώς και με ποιο τρόπο θα πορευθούμε εξαρτάται το μέλλον μας. Η δίκαιη μετάβαση, όπως την αποκαλούν, πρέπει πρωτίστως να είναι ρεαλιστική. Εκείνοι που θα κληθούν να τη διαπραγματευτούν θα πρέπει να έχουν άριστη γνώση των ειδικών χαρακτηριστικών της περιοχής, ώστε να προετοιμάσουν και να σχεδιάσουν με ρεαλισμό (το επαναλαμβάνω) την αναδιάρθρωση του παραγωγικού μοντέλου. Σε αυτή την πρόκληση, ιδεοληπτικές φωνές, εμμονικές προσεγγίσεις,  δήθεν διαβουλεύσεις, σπασμωδικές κινήσεις, «βίαιες» απεξαρτήσεις καθώς και «πράσινες», γενικά κι αόριστα, «επαναστάσεις», θα επιφέρουν καταστροφικά αποτελέσματα. Σε αυτή τη μετάβαση δεν υπάρχει περιθώριο για πειραματισμούς, όπως αυτούς, που βιώσαμε, στην καθημερινότητά μας, τα τελευταία χρόνια, στο δήμο Κοζάνης, όπου, σχεδόν «τυφλά», επιχειρήθηκαν κι επιχειρούνται να εφαρμοστούν «μοντέλα» που δεν συνάδουν, κυρίως, με τα χαρακτηριστικά της πόλης. Οι προτάσεις κι οι αποφάσεις μας, επιβάλλεται να είναι ορθολογικές, διαφορετικά θα κληθούμε να πληρώσουμε ακριβά το τίμημα, με τις συνέπειες να είναι μη αναστρέψιμες.   Η εμπειρία μου στα ενεργειακά ζητήματα, ως πρώην εργαζόμενος της ΔΕΗ, η γνώση μου στον τρόπο λειτουργίας της αυτοδιοίκησης από την οκταετή θητεία ως δήμαρχος στον πρώην δήμο Δημητρίου Υψηλάντη,  καθώς κι η αντίληψή μου σε αναπτυξιακές προσεγγίσεις ως τέως πρόεδρος της Αναπτυξιακής Δυτικής Μακεδονίας, αποτελούν το τρίπτυχο για τις σωστές αποφάσεις.

Τ’ όνομα του συνδυασμού «Μετάβαση, για το δήμο Κοζάνης», το οποίο επιλέξαμε, εγώ κι οι συνεργάτες – υποψήφιοι του νέου αυτοδιοικητικού εγχειρήματος, πρεσβεύει το ιδεολογικό μας στίγμα. Μετάβαση, σε όλα τα ζητήματα, από τα προβλήματα στις λύσεις κι από το καλό στο καλύτερο. Σ’ αυτή τη μετάβαση κυρίαρχο λόγο θα έχουν οι πολίτες, ένα δικαίωμα – όχι απλώς μια δυνατότητα – που στερήθηκαν από τη σημερινή, σε λίγους μήνες, με τη δική σας απόφαση, απερχόμενη, δημοτική αρχή. Επαναφέρουμε το λόγο στους πολίτες και χτίζουμε, ΜΑΖΙ, το μέλλον μας.  Οι άνθρωποι που βρίσκονται σήμερα στο «τιμόνι» του δήμου Κοζάνης, βαπτίζοντας τ’ οτιδήποτε λαϊκισμό, ακολούθησαν ένα μοναχικό δρόμο, έστω και σε αυτά τα λίγα που επιχείρησαν να δημιουργήσουν. Με δήθεν διαβουλεύσεις, επί διαφόρων θεμάτων, όπου οι αρχικές προτάσεις καθόλου ή ελαχίστως τροποποιήθηκαν, επιχείρησαν να δώσουν την εντύπωση πως συναποφασίζουν με τους πολίτες. Δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν το ιδεοληπτικό υπόβαθρο που τους διακατείχε και τους διακατέχει, ακόμη και τώρα που οι πολίτες, στην πλειοψηφία τους, τους γύρισαν την πλάτη. Το συναντώ καθημερινά, στην επαφή που έχω με ανθρώπους απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα,  εκεί απ’ όπου οι άλλοι απουσιάζουν, όχι λόγω αυτοδιοικητικών υποχρεώσεων, που θα δικαιολογούσε, απόλυτα, την απουσία τους, αλλά από επιλογή, ακόμη και στον ελεύθερο χρόνο τους.

Yποσχέθηκαν πολλά, χωρίς να πράξουν, σχεδόν, τίποτα! Επένδυσαν αποκλειστικά και μόνο στο λαϊκισμό, περί παλαιού και φθαρμένου, πρεσβεύοντας, υποτίθεται, το νέο και το ελπιδοφόρο, δυστυχώς όμως διέψευσαν τις προσδοκίες μας:

• Τι προέκυψε κι είχαμε αυτή την αλλαγή πλεύσης με το μεγάλο αριθμό απευθείας αναθέσεων  σε μικροέργα, που δεν έχουν προηγούμενο, όπως  καταγγέλλει η σημερινή αντιπολίτευση στο δημοτικό συμβούλιο Κοζάνης, αλλά και παραδέχεται η ίδια η δημοτική αρχή  δικαιολογώντας τη στάση της χρησιμοποιώντας ως μοναδικό αντιεπιχείρημα ότι τα ψήφισε κι η αντιπολίτευση.
• Πώς εξηγείται η αλλαγή φιλοσοφίας της δημοτικής αρχής στην αξιοποίηση του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης; Ως δημοτική κίνηση «Κοζάνη, Τόπος να Ζεις», προεκλογικά, αλλά και νωρίτερα, διατύπωνε επικρίσεις του  τύπου ότι «ο Πόρος εκφυλίστηκε σε εργαλείο μικροπολιτικής», ότι «σκορπίζεται σε μικροέργα & δράσεις», ότι «πρέπει τα 2/3 να επενδυθούν στη μεταλιγνιτική περίοδο», ότι «η διαχείρισή του είναι χαλαρή και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί εικονικοί».
• Τι απέγιναν οι διεκδικήσεις τους για εκείνο το περίφημο οργανωμένο Κέντρο Επιχειρηματικής Υποστήριξης στον Δήμο Κοζάνης, για τη βελτίωση της ποιότητας προϊόντων και παρεχόμενων υπηρεσιών, την αύξηση της συνολικής προστιθέμενης αξίας, τη μείωση εισαγωγών και της ανεργίας.
• Τι απέγινε η πρότασή τους γι’ αλλαγή στην χρέωση των δημοτικών τελών με εφαρμογή του κανόνα «Πληρώνω Όσο Πετάω» και όχι βάσει τετραγωνικών του ακινήτου.
• Πού είναι οι υποσχέσεις τους για αξιοποίηση των αθλητικών υποδομών στα δημοτικά διαμερίσματα,  όταν υπάρχουν χωριά που έχουν αφεθεί στην τύχη (η καλύτερα στην ατυχία τους) και δεν διαθέτουν ούτε καν στοιχειώδεις υποδομές για να αθληθούν οι πολίτες κι αναγκάζονται να μεταβούν σε γειτονικές κοινότητες ή και στην πόλη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική επιβάρυνση που υφίστανται;
• Πού είναι, τεσσεράμισι χρόνια μετά, το σχέδιο χρηματοδότησης, που υποσχέθηκαν, για τη συντήρηση και λειτουργία του αθλητικού πολυδύναμου κέντρου στην Λευκόβρυση και του αθλητικού κέντρου των Κοίλων (ΛΙΑΠΕΙΟ), που υπολειτουργεί, κατά κοινή ομολογία; Η σημερινή δημοτική αρχή «άνοιξε», όπως καυχιέται, το Κλειστό της Λευκόβρυσης, όμως το ζητούμενο και το υποσχόμενο δεν ήταν η χρήση του αποκλειστικά και μόνο σε έκτακτα αθλητικά γεγονότα.
• Τι γίνεται με τους πραγματικούς πυλώνες του πολιτισμού της περιοχής, όπως το Λαογραφικό Μουσείο Κοζάνης, το Αρχαιολογικό Μουσείο Αιανής, το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα, όπου παρουσιάζεται στασιμότητα ως τις προοπτικές ανάπτυξης τους, ενώ συρρικνώνεται διαρκώς η δυναμική τους;
• Με τι προσόντα, με τι στρατηγική και τι σχέδιο, θα διαχειριστούν το μέλλον μιας ολόκληρης περιοχής, που έχει μπροστά της μια κρίσιμη μεταβατική περίοδο, όταν, με την ανικανότητά τους, κωλυσιεργούν ακόμη και στη μετεγκατάσταση ενός χωριού, όπως η Ποντοκώμη;

Υπάρχουν ακόμη πολλά «πού» κι αρκετά γιατί, όμως, δε μπορούν να συμπεριληφθούν σ’ ένα κείμενο όπως το συγκεκριμένο. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία, είναι τι θα πράξουμε εμείς, ως συνδυασμός, ως αυριανή δημοτική αρχή, εφόσον κι εάν μας επιλέξουν – εμπιστευτούν, με την ψήφο τους, οι πολίτες. Άνα τακτά χρονικά διαστήματα, μέσω των εργαλείων αμφίδρομης επικοινωνίας, που έχουμε στη διάθεσή μας, θα προβάλλουμε αρκετά από αυτά που σχεδιάζουμε. Οι αναλυτικές μας προτάσεις θα κατατεθούν σ’ ένα ολοκληρωμένο – ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ – πρόγραμμα, το οποίο, για την κατάρτισή του, θα χρειαστεί ένα διάστημα, περίπου, 4-5 μηνών (από σήμερα) κι αυτό διότι θα το συνθέσουμε ΜΑΖΙ, από το διάλογο που θα προκύψει με τους πολίτες κι όχι αντιγράφοντας κοινότυπα ιδεολογήματα, που στις πλείστες των περιπτώσεων, δεν μπορούν να έχουν εφαρμογή στο δήμο μας.

Σε αυτή την προσπάθεια μας, σας θέλουμε αρωγούς, με τις παρατηρήσεις, τις προτάσεις, και την καλοπροαίρετη κριτική σας. Για όσους βλέπουν το εγχείρημά μας με κάποια επιφυλακτικότητα ή ακόμη και με καχυποψία, μη βιαστούν να μας απορρίψουν. Ας ακούσουν και δουν τις προτάσεις, τις ιδέες και τις δράσεις μας κι ας αποφασίσουν χωρίς προκατάληψη.

Η «Μετάβαση για το δήμο Κοζάνης», ξεκίνησε!