Η 25η Μαρτίου στην αποκλεισμένη Δαμασκηνιά Κοζάνης

Την 25η Μαρτίου, εκτός από τις επίσημες εκδηλώσεις που γίνονταν στο χωριό, ήταν πάντοτε μια ευκαιρία να γεμίσουν από κόσμο οι γειτονιές της Δαμασκηνιάς. Εγγόνια, παιδιά, κάτοικοι που το χειμώνα φρόντιζαν να περνούν στα αστικά κέντρα, ανέβαιναν στο χωριό για να γιορτάσουν και να δουν παππούδες και γιαγιάδες. Ο Πρόεδρος της κοινότητας Δαμασκηνιάς Παύλος Τζάνας θυμάται με νοσταλγία τα προηγούμενα χρόνια τον κόσμο που συγκεντρωνόταν στο χωριό, την κατάμεστη εκκλησία και την πλατεία του χωριού. Το χωριό εξ αιτίας της καραντίνας είναι έρημο οι κάτοικοι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους» και όπως σημειώνει ο κ. Τζάνας «μόνο η Ελληνική σημαία έξω από τα γραφεία της Κοινότητας και σε ορισμένα άλλα σπίτια δείχνει ότι κάπου υπάρχει ζωή».

«Σηκώθηκα το πρωί και τοποθέτησα την σημαία έξω από το κοινοτικό κατάστημα και την πλατεία του χωριού» αναφέρει ο πρόεδρος και παρότρυνα να κάνουν το ίδιο και οι κάτοικοι. Η Δαμασκηνιά έχει κτυπηθεί βαριά από τον καρονοϊό, μετρά ήδη δύο νεκρούς και αρκετά επιβεβαιωμένα κρούσματα που νοσηλεύονται μερικοί σε σοβαρή κατάσταση στο ΑΧΕΠΑ, στο Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας και στο αντίστοιχο της Κοζάνης.

Ο Δημήτρης Πασχαλόπουλος είναι ένας από τους τρεις κτηνοτρόφους του χωριού, έχει 250 πρόβατα και καθημερινά δίνει το δικό του αγώνα. Πρέπει να αρμέξει τα ζώα του, να μεταφέρει το γάλα με δικά του μέσα στα όρια του χωριού για να το παραλάβει το βυτίο και να φροντίσει για την τροφή των ζώων του. Ευτυχώς που έχω μαζί μου και το γιό μου δηλώνει και με βοηθά στην καθημερινότητα. Ο νεαρός, σπουδάζει στο Τμήμα Γεωπονίας στην Λάρισα βρέθηκε στο χωριό για να δει τους γονείς του και τον έπιασαν τα έκτατα μέτρα της καραντίνας. Ο κτηνοτρόφος δηλώνει στο ΑΠΕ ΜΠΕ ότι «οι ζωοτροφές τελειώνουν, μόνοι μας δεν μπορούμε να βγούμε από το χωριό να αγοράσουμε τροφές» υπενθυμίζει ότι Δήμος Βοίου και Περιφέρεια «υποσχέθηκαν ότι θα’ ρθει ένα φορτηγό με καλαμπόκι για να το μοιράσουμε στις αποθήκες μας, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα, μόνο λόγια».