Καλλιόπη Βέττα: «H Ν.Δ. έχει διαχρονική δυσανεξία, τόσο στα ατομικά, όσα και στα κοινωνικά δικαιώματα – Κοινοβουλευτική ομιλία στο νομοσχέδιο για την ισότητα στο γάμο»

Η Βουλευτής Π.Ε. Κοζάνης και Τομεάρχης Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. κ. Καλλιόπη Βέττα μίλησε στη Βουλή κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο.

Η κ. Βέττα, αφού επεσήμανε την παραδοξότητα των δύο γραμμών εντός της Ν.Δ., ανέφερε ότι η συζήτηση του νομοσχεδίου έχει επικαλυφθεί από την κυβερνητική υποκρισία και δειλία:

«Εδώ και έξι μήνες, γινόμαστε μάρτυρες μιας πολλαπλά θλιβερής διαδικασίας, όπου το νομοσχέδιο εξαγγέλλεται, αλλά δεν κατατίθεται, κορυφαίοι υπουργοί θέτουν ζήτημα αντισυνταγματικότητας και δηλώνουν ότι θα το καταψηφίσουν, ο Πρωθυπουργός προτρέπει τους Βουλευτές να απέχουν από την ψήφιση, ένας πρώην Πρωθυπουργός καταγγέλλει βροντοφώνως τα διαλαμβανόμενα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απαντά ασθμαίνοντας, ενώ μαθαίνουμε για φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα και μασάζ σε διαφωνούντες και μια σειρά από άλλα περιστατικά που θα προκαλούσαν θυμηδία, αν δεν αφορούσαν ανθρώπους, δικαιώματα και κράτος δικαίου.»

Στη συνέχεια, τόνισε ότι τα αναγκαία και θεμιτά βήματα για την αναγνώριση των αστικών δικαιωμάτων σε όλους τους πολίτες, ναρκοθετήθηκαν, υπονομεύτηκαν και, εν τέλει, εκχυδαΐστηκαν, με πλήρη κυβερνητική ευθύνη.

Έπειτα, έκανε ειδική αναφορά στο καταδικαστικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την κυβέρνηση, όπου καταγράφονται πρωτοφανείς αποφάσεις για το κράτος δικαίου, την ελευθερία του Τύπου και τις ατομικές ελευθερίες, τονίζοντας ότι κατέρρευσε μονομιάς και παταγωδώς το φιλελεύθερο και εκσυγχρονιστικό της αφήγημα.

Παράλληλα, έκανε ιστορική επισκόπηση στην διαχρονική υποκρισία της Ν.Δ., η οποία από την αλλαγή του Οικογενειακού Δικαίου το 1982 και την κατοχύρωση της ισότητας των γυναικών, το Σύμφωνο Συμβίωσης ως  και σήμερα, αντιτίθεται στην εμβάθυνση των ατομικών δικαιωμάτων τόσο αξιακά, όσο και κοινοβουλευτικά.

Επιπρόσθετα, επεσήμανε ότι η κυβέρνηση αδιαφορεί εξίσου και για τα κοινωνικά δικαιώματα: «Δεν μεριμνά για αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, αύξηση της χρηματοδότησης της Υγείας και της Παιδείας στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, αντιμετώπιση της ακρίβειας, του πληθωρισμού, του προβλήματος στέγασης και των υποδομών.