Κωστής Μουσουρούλης: Το ΣΔΑΜ θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μανιφέστο για μια καλύτερη ζωή

Ο Κωστής Μουσουρούλης,Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής του Σχεδίου Δίκαιης Μετάβασης, συμμετείχε το Σάββατο 5 Ιουνίου, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας του Περιβάλλοντος, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του Διεπιστημονικού Προγράμματος μεταπτυχιακών Σπουδών της Σχολής Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ.

Το θέμα ήταν η “Απολιγνιτοποίηση: Μία επιλογή Πολιτικής με τι κόστος;

Στη συζήτηση συμμετείχαν επίσης ο Ευθύμιος Μπακογιάννης, επίκουρος καθηγητής ΕΜΠ και  ΓΓ Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού περιβαλλοντος, η Στρατηγέα Αναστασία, καθηγήτρια ΕΜΠ, ο δημοσιογράφος Λεωνίδας Βατικιώτης, ο Καλιαμπάκος Δημήτριος, καθηγητής ΕΜΠ, ο Καπαγερίδης Γιάννης, καθηγητής ΠΔΜ,  ο Κασαπίδης Γιώργος ,Περιφρειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, ο Κιάνας Στέργιος από το ΤΕΕ, ο Μαλούτας Λάζαρος, δήμαρχος Κοζάνης, ο Πλακεντάς Παναγιώτης , δήμαρχος Εορδαίας και ο Μαντζαρης Νίκος, συνιδρυτής του Green tank.

Στην τοποθέτησή του, ο Κωστής Μουσουρούλης, τόνισε το διπλό χαρακτήρα της πρόκλησης που αποτελεί μία βλάβη στο περιβάλλον,τόσο περιβαλλοντική με το αυτεπίστροφο προς τον Ανθρωπο που ζει μέσα στο φυσικό περιβάλλον αλλα και οικονομική εφόσονη δευτερογενής δράση του ανθρώπου προκειμένου να αποκαταστήσει την βλάβη, είναι και αυτή αυτεπίστροφη, υπό τη μορφή οικονομικού κόστους. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά “…Στην περίπτωση μας, η απόσυρση του λιγνίτη και η αντικατάστασή του με ανταγωνιστικότερη ηλεκτροπαραγωγή αντιμετωπίζει και τις δυο προκλήσεις. Υπό μια προϋπόθεση: ότι η μετάβαση θα γίνει με σχέδιο και με τρόπο οργανωμένο για τις κοινωνίες που επηρεάζονται. Δηλαδή, το πέρασμα από την μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη σε πολλαπλές μορφές απασχόλησης σε άλλους παραγωγικούς τομείς να γίνει χωρίς να διαρραγεί ο κοινωνικός και οικονομικός ιστός.

Αυτό ακριβώς επιδιώκει το ΣΔΑΜ, το οποίο θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως ένα μανιφέστο για μια καλύτερη ζωή.”

Στη συνέχεια υπογράμμισε  ότι “…Πολιτικά, η επιλογή του πρωθυπουργού να αποσύρει τον λιγνίτη με χρονοδιάγραμμα και να καταρτίσει ένα τέτοιο σχέδιο, δικαιώθηκε στο ακέραιο. Τόσο από τις εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα τις οποίες επιταχύνει η αύξηση των τιμών των ρύπων και των νέων κλιματικών στόχων που υιοθετεί η ΕΕ, όσο και από τις τεχνολογικές εξελίξεις οι οποίες ανατρέπουν ταχύτατα τα παραδοσιακά παραγωγικά αλλά και επιχειρηματικά πρότυπα εισάγοντας νέες απαιτήσεις δεξιοτήτων για το ανθρώπινο δυναμικό.”

Επισήμανε επίσης ότι “…Το ΣΔΑΜ ήταν η αφορμή για να προχωρήσουν έργα και ενέργειες που δεν θα είχαν προχωρήσει αν η Ελλάδα δεν έκανε την επιλογή αυτή. Πρόκειται για ενέργειες τις οποίες η χώρα θα αναλάμβανε υποχρεωτικά στο μέλλον, αλλά υπό χειρότερες συνθήκες σε σχέση με το παρόν.

Αναφερόμενος στο κρίσιμο ζήτημα της απασχόλησης, ο Κωστής Μουσουρούλης επιβεβαίωσε ότι”…Κύριος στόχος μας είναι λοιπόν η δημιουργία βιώσιμων νέων θέσεων εργασίας, που θα λειτουργήσουν ανασχετικά στην ανεργία, αποτρέποντας ταυτόχρονα τη διαρροή νέων επιστημόνων και εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού προς το εξωτερικό. Για τον λόγο αυτόν, συμπληρωματικά προς τις παθητικές πολιτικές εισοδηματικής στήριξης και κοινωνικής προστασίας, θα στηρίξουμε με ισχυρά κίνητρα τις επενδύσεις που δημιουργούν απασχόληση αλλά και τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, όπως η απόκτηση νέων δεξιοτήτων, η αναβάθμιση των υφιστάμενων και η επανειδίκευση και η διευκόλυνση για την αναζήτηση εργασίας.

Τέλος σχετικά με το θέμα της αποκατάστασης των γαιών, δήλωσε ότι “…Η απορρύπανση, η αποκατάσταση των εδαφών και η απόδοση του στη φύση και σε νέες χρήσεις, συνιστούν την επιτομή της διαδικασίας απολιγνιτοποίησης και την προϋπόθεση για την αναδιάρθρωση του παραγωγικού προτύπου των υπό μετάβαση περιοχών, προκειμένου να εξελιχθούν σε πρότυπα βιώσιμης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Για το σκοπό αυτόν, εκτελούμε μια σύνθετη σειρά ενεργειών με κύρια συνιστώσα τον χωρικό σχεδιασμό με τη θέσπιση των ζωνών απολιγνιτοποίησης και την χρήση ως εργαλείο, του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου.”

” Με το ΣΔΑΜ σχηματίζουμε στρατηγικές αναπτυξιακές δυνατότητες με μέτρα οικονομικής πολιτικής και με ισχυρή χρηματοδότηση για την προσέλκυση επενδύσεων στις περιοχές μετάβασης σε νέες βιώσιμες και εξωστρεφείς δραστηριότητες που θα διαφοροποιούν τον παραγωγικό τους τομέα. Κύριος στόχος είναι οι περιοχές αυτές να διατηρήσουν τον ενεργειακό τους χαρακτήρα. Αυτό όμως θα συμβεί με επενδύσεις σε καθαρές μορφές ενέργειας. Και είναι απολύτως εφικτό δεδομένου ότι τα ενεργειακά δίκτυα, το πολυάριθμο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό και οι τεράστιες εκτάσεις γης που απελευθερώνονται είναι πολύ ελκυστικά στοιχεία για επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα.”