#muted, μούτοι και λοιποί …Γράφει ο Κώστας Καραμάρκος

η τραγική νοοτροπία του: ο κόσμος δεν καταλαβαίνει, δεν τον νοιάζουν αυτά, έχει άλλα προβλήματα κλπ ανέκαθεν είναι η βολικότερη εξήγηση για την αδράνεια, την παθητικότητα, ακόμη και για την συνεχή περιδίνηση  γύρω από τον εαυτό του καθενός παραγόντα, παραγοντίσκου και “influencer” αυτού του τόπου …

μέσα στον διεθνή καταιγισμό εξελίξεων, η μικροκλίμακα της Δυτικής Μακεδονίας που βρίσκεται εμφανώς σε «muted» σημείο, ως προς μια πραγματικά εφαρμόσιμη αναπτυξιακή προοπτική, έστω κι αν άμεσα μπροστά της βρίσκονται σημαντικά διαθέσιμα  ποσά από Ευρωπαϊκούς και Εθνικούς Πόρους …

πολλοί είναι οι άφωνοι παρατηρητές απ’ άκρη σ’ άκρη της περιφέρειας ως σύγχρονοι «μούτοι»,

όπως παραπάνω από εύστοχα τους χαρακτηρίζει ο καθένας, μέσα από ένα πλούσιο χαρμάνι χαρακτηρισμών, γεμάτο από απαξίωση, ειρωνεία, αλλά και απελπισία …

Η ΔΕΗ του λιγνίτη, που ενώ φεύγει, τελικά ψιλο-επιστρέφει ως εφεδρεία,

ο Πτολεμαΐδα 5 που ξεκινά μέσα σε κλίμα ανακούφισης,

οι όσοι πολίτες & επιχειρηματίες που παραμένουν εδώ & αδημονούν έστω και για αλκυονίδες ήμερες, μέσα στην καταιγίδα των αριθμών και των προβλέψεων,

τα Επιχειρηματικά Πάρκα των άγριων λιβαδιών, που αίφνης ανακοινώνεται πως μεταλλάσσονται σε χρυσοφόρες επιχειρηματικά Green Valleys,

οι ωφελούμενοι του ΟΑΕΔ από τα τονωτικά, πλην όμως προσωρινά μέτρα παθητικής και ενεργητικής ενίσχυσης των θέσεων εργασίας,

το πολιτικό – αυτοδιοικητικό προσωπικό με τους βαρύγδουπους & υποσχόμενους τίτλους – ρόλους περί Μεταβάσεων, Πράσινων Μετασχηματισμών και Συγκλίσεων,

όλα & όλοι είναι εδώ,

ως muted ή μούτοι,

άφωνοι ή σαστισμένοι

και κυρίως παγωμένοι από τον κρύο αέρα της αβεβαιότητας που έχει απλωθεί παντού, σε αντικατάσταση της ιπτάμενης τέφρας των δεκαετιών της ευφορίας …