Τι αναφέρει στην ποιμαντορική του εγκύκλιο για το Πάσχα ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος

«Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα· ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας.»

Πάσχα ἀδελφοί, καί τέκνα Κυρίου ἀγαπητά καί περιπόθητα.

Γεγονός μοναδικόν καί ἀνεπανάληπτον στήν ἱστορίᾳ τῆς ἀνθρωπότητος. Ὁ κτίστης καί δημιουργός τοῦ ἀνθρώπου καί πάσης κτίσεως «ὁρωμένης καί οὐχ ὁρωμένης». Νά κατεβαίνει στήν γῆν «μορφήν δούλου λαβών ἐν ὁμοιότητα ἀνθρώπου γεννώμενος». Νά σταυροῦται καί νά ἀνίσταται! Γεγονότα παράδοξα καί ἀνερμήνευτα γιά τόν ἀνθρώπινον νοῦν καί ὅμως ἀληθινά καί ἑρμηνευόμενα ἀπό τόν Θεόν διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς ἀνθρώπους μέ καθαρήν  διάνοιαν καί τούς «θέλοντας σωθῆναι». Σαρκώνεται καί Σταυρώνεται ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ! Γιατί σταυροῦται; Ἡ ἀπάντησις ἁπλή καί λιτή, ταυτοχρόνως ὅμως σύνθετος, πλήρης συγκινήσεως καί ἔνθεου ἐνθουσιασμοῦ, χαρᾶς ἀνεκλαλήτου, ψυχικῆς καί καρδιακῆς ἀναστάσεως ἀλλά καί εὐθύνης! Γιά ἀκοῦστε τοῦτον τόν λόγον «ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ Σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ…». Περίεργον, παράδοξον καί σχῆμα ὀξύμωρον! Πῶς εἶναι δυνατόν θά διερωτηθῆ ὁ καθείς: Νά σταυρώνεται κάποιος, πού σημαίνει καταδίκη ἐπονείδιστος, θάνατος κακούργου, πόνος καρφιῶν! Καὶ εἶναι δυνατόν νά δίδει χαρά; Μόνον κακεντρεχεῖς, ἄρρωστοι ψυχοπαθολογικά εἶναι δυνατόν νά χαίρονται, νά ἀπολαμβάνουν καί διαχρονικά νά τό διακηρύσσουν.

Καί ὅμως ἀδελφοί, καί φωτόμορφα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου, τά καρφιά του, ὁ λογχισμός, οἱ ὕβρεις, οἱ βλασφημίες, οἱ εἰρωνείες «ἐάν εἶσαι Υἱός τοῦ Θεοῦ κατάβηθι ἀπό τοῦ Σταυροῦ, σῶσον σεαυτόν καί ἡμᾶς» καί ἄλλα πολλά ὑβριστικά καί βλάσθημα, στόν Σωτῆρα Χριστόν, ἀποτελοῦν τό προανάκρουσμα, τῆς πανενδόξου Ἀναστάσεως του, τήν καταπάτησιν τοῦ πνευματικοῦ θανάτου  τήν κατάργησιν τοῦ διαβόλου και τό κλείσιμο τοῦ Ἄδου. Τό προοίμιον τοῦ Πνευματικοῦ ἀναβαπτισμοῦ καί τῆς κατά Χριστόν ἐλευθερίας.

Ὁ Γολγοθᾶς καί ὁ Σταυρός ἔφεραν την Ἀνάστασιν καί τήν χαράν σέ ὅλον τόν κόσμον. Τήν χαράν ἡ ὁποία ξεπηδάει ἀπό τόν Χριστό ὅστις εἶναι ἡ πηγή τῆς χαράς «ἵνα ἡ χαρά ἡ ἐμή ἐν ὑμῖν μείνη καί ἡ χαρά ὑμῶν πληρωθῇ» (Ἰωαν. 15,11), λέγει ὁ Κύριος στούς μαθητάς του. Ὁ πρῶτος λόγος τοῦ Κυρίου στίς Μυροφόρες γυναῖκες ἧταν τό «χαίρετε».

Χαρά βιωματική, ὑπαρξιακή καί γεμάτη θυσιαστική ἀγάπη. Τά πάντα χαίρονται, οὐρανός, ἡ γῆ καί τά καταχθόνια. Ὁ Σταυρός καί ἡ ἀνάστασις τοῦ Βασιλέως τῶν βασιλευόντων καί Κυρίου τῶν κυριευόντων ἔλυσε, διά τῆς ὑπακοῆς Του, τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως Του, τάς ὠδίνας τοῦ πνευματικοῦ θανάτου! Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι ψάλλουν καί ὑμνοῦν καί ἐν ἀγαλλιάσει νοός καί καρδίας ἀναφωνοῦν τόν θούριον τῆς νίκης «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασαμένοι προσκυνήσωμεν Κύριον Ἰησοῦν τόν μόνον ἀναμάρτητον τόν Σταυρόν Σου Χριστέ προσκυνοῦμεν καί τήν Ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καί δοξάζομεν».

Καί ἐνῶ ἐμεῖς ἀπόψε καί ἑκατομμύρια ἀνά τήν οἰκουμένην χαιρόμεθα χαράν ἔνθεον καί μεγάλην, χαράν Σωτήριον καί λαμπροφόρον. Πόσοι ἀδελφοί μας κείτονται στό κρεβάτι τοῦ πόνου ἀπό τήν ἐνσκήψασαν μάστιγα τοῦ Κορωναϊοῦ; Ὑποχρέωσις μας εἶναι ὅπως μυστικά ἄς ἀναπέμψωμεν ἱκετήριον παράκλησιν στόν Ἀναστάντα Κύριον μας, τόν ἰατρόν ψυχῶν τε καί σωμάτων, ὑπέρ ἰάσεως καί ἀναρρώσεως τῶν ἐν κλίνῃ ὀδυνηρά εὑρισκομένων καί ἀπαλλαγῆς ἀπό τῆς μάστιγος. Ὡσαύτως δέ ὅπως ὁ Σταυρωθείς καί Ἀναστάς Κύριος μας εὐλογῇ καί ἐνδυναμώνει ἅπασαν τήν ἰατρικήν κοινότητα, τῆς ἁγιασμένης χώρας μας, ὡς καί πάντας τούς ἀναλώνοντας ἑαυτούς, χάριν τῆς κορωνίδας τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ τόν ἄνθρωπον.

Ἀλλά καί γιά τό γένος μας καί τό ἔθνος μας, τό ἠρωϊκόν καί τό μαρτυρικόν διαχρονικῶς, συνοχή καρδίας, θλίψης καί στεναχωρία ἐνέσκυψε ἀπό τόν διαχρονικῶς ἐξ Ἀνατολῆς γείτονά μας, ὅστις ἀμφισβητεῖ τά σύνορα μας, τόν πλοῦτον μας καί ὅτι ἄλλο μᾶς δώρησε ὁ Κύριος καί Θεός μας. Μᾶς ἐκβιάζει μέ ὅλα αὐτά τά στίφη τῶν λαθρομεταναστῶν. Ὑποφέρουν οἱ ἀκρίτες ἀδελφοί μας, τά στρατευμένα νιάτα μας, οἱ συνοριοφύλακες, τό ναυτικό μας, τό λιμενικό μας, ἡ ΕΛΑΣ στά νησιά καί στόν Ἕβρο. «Καλόν ἐστί» ἀπόψε, σέ αὐτήν τήν Ἀναστάσιμον χαράν νά τούς στείλωμεν μήνυμα: «εἴμαστε κοντά σας, προσευχόμαστε γιά ἐσᾶς, κουράγιο, ὁ Ἀναστάς Κύριος εἶναι μαζί σας καί μαζί μας, ἀλλά καί ἡ Μεγάλη Μητέρα μας, ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός μας».

Ἀδέλφια μου καί παιδιά μου ὁ Σταυρωθείς καί Ἀναστάς Κύριος συνεχῶς μᾶς λέγει «ἐγώ εἰμί μεθ΄ ἡμῶν πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς» (Ματθ. 28,20). Ναί εἶναι μαζί σας, κρατῆστε σφιχτά στήν καρδιά Σας τήν χαράν τῆς ἀναστάσεως αὐτή πού κράτησε καί κρατᾶ τό γένος μας ὄρθιον σέ καιρούς καλούς καί δύσκολους καί μή φοβῆσθε, νέφος εἶναι καί θά παρέλθη. Χαρῆτε ἀσπασθῆτε καρδιακά καί ἄδολα ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί ὅλοι μαζί ἀναφωνῆσθε τόν ὕμνον τῆς νίκης καί τῆς κατά Χριστόν ἐλευθερίας.

Χριστός Ἀνέστη καί ἡ Ἑλλάδα διαχρονικά ἀνίσταται.

Μετά πασχαλίων εὐχῶν

Ὁ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης σας

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ